Η εκπόρνευση μιας ιδέας

"We hold these truths to be self‑evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness. That to secure these rights, Governments are instituted among Men, deriving their just powers from the consent of the governed…"

- American Declaration of Independence -
Από την σύλληψη της ιδέας της στην Αρχαία Ελλάδα, μέχρι και τις μοντέρνες εκφάνσεις της στο Δυτικό κόσμο, που ακολούθησαν την Αμερικάνικη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και τη Γαλλική Επανάσταση, η Δημοκρατία σαν έννοια και σαν μορφή πολιτικής, κοινωνικής και εθνικής οργάνωσης πέρασε από πολλά στάδια.

Εκείνοι που πίστεψαν στη Δημοκρατία και που έδωσαν και τη ζωή τους για να την προστατέψουν, ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους δεν θα είχαν φανταστεί την απόλυτη κατάπτωση της σε μια ξεφτισμένη λέξη - σημαία των δημαγωγών, σε ένα μανδύα που θα κάλυπτε την τυραννία μιας παγκόσμιας ολιγαρχίας, δεν θα φαντάζονταν ότι θα γινόταν μια εμετική παραλλαγή εκείνων των καθεστώτων που πριν μερικές χιλιάδες χρόνια ξεκίνησε να αντικαταστήσει.

Η λέξη Δημοκρατία σήμερα προσκολλάται πάνω σε οτιδήποτε θέλουν να εξωραΐσουν. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν ακόμη όρο του μοντέρνου πολιτικού μάρκετινγκ. Όπως όταν θέλει κάποιος να πουλήσει μια διατροφική σαβούρα αρκεί να βάλει επάνω την ετικέτα “βιολογικό” ή “light” έτσι και σε οτιδήποτε θέλουν να κάνουν απρόσιτο κριτικής βάζουν την ετικέτα “δημοκρατικό”. Δημοκρατική Αριστερά, Δεξιά Δημοκρατία, Λαϊκή Δημοκρατία, Χριστιανική Δημοκρατία, Gay Δημοκρατία, Δημοκρατία της ελεύθερης αγοράς, διάολε τελικά μοιάζει να ζούμε σε έναν ουτοπικό δημοκρατικό παράδεισο!... Γιατί παραπονιέμαι;

Το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι οι τρεις πυλώνες των μοντέρνων δημοκρατικών πολιτευμάτων, η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία έχουν συνθλιβεί κάτω από το βάρος της ανεξέλεγκτης διαφθοράς και μαζί τους έχει καταρρεύσει κάθε έννοια αξιοκρατίας, ισονομίας και πολιτικής και ατομικής ελευθερίας. Νομίζω δεν χρειάζεται κάποιος να φέρει ιδιαίτερα επιχειρήματα ή πειστήρια για να αποδείξει τον παραπάνω ισχυρισμό. Ο καθένας, πλην των απολύτως αφελών και αποβλακωμένων, μπορεί να το διαπιστώσει, ιδίοις όμμασι.

Οι πολιτικοί στις δυτικές δημοκρατίες δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά υπάλληλοι, παρά δουλικά υπόχρεοι στους πατρόνες που τους ανέδειξαν στο όποιο αξίωμα τους. Η πολιτική στον ανεπτυγμένο κόσμο βλέπετε είναι ένα ακριβό σπορ για την ελίτ της μεγαλοαστικής τάξης. Και οι πολίτες είναι ο όχλος, οι θεατές, οι οπαδοί. Αν και η περιστρεφόμενη πόρτα που οδηγεί από τις κορυφαίες θέσεις χρηματοπιστωτικών οργανισμών απευθείας στις κυβερνήσεις μας τρίζει από τη διαρκή χρήση, ο μαιτρ φροντίζει ώστε όσοι μπαίνουν στη λέσχη των μεγάλων να είναι τα καλά και πειθήνια παιδιά. Οι πουλημένοι. Οι αγορασμένοι. Οι προδότες.

Στις δυτικές χώρες για κάποιο λόγο περηφανευόμαστε για το άμεμπτο και καθαρό μας δικαστικό σύστημα. Αστειότητες. Από τους ανώτατους δικαστές, με εξουσίες σχεδόν απεριόριστες, που αλλοιώνουν εκλογικά αποτελέσματα, μέχρι τους προστάτες της δικαιοσύνης που ποτέ δεν βρίσκουν ίχνος διαφθοράς μέσα στην κόπρο του Αυγεία, που είναι τα κοινοβούλια και που κάνουν συμβιβασμούς με ιδιωτικές εταιρείες εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος, η δικαστική εξουσία στο ανώτερο επίπεδο της δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας μηχανισμός κάθαρσης και διευκολύνσεων.

Και τι γίνεται με την λεγόμενη τέταρτη εξουσία; Τον φορέα της ελευθερίας του λόγου; Τον τύπο; Δυστυχώς τα “συγκροτήματα τύπου” είναι ένας ωραίος ευφημισμός για το “επιχειρήσεις παραγωγής προπαγάνδας κατά παραγγελία”. Η αμερόληπτη ενημέρωση, η μετάδοση ειδήσεων έχει αντικατασταθεί από έτοιμα δελτία τύπου του πελάτη ή του ιδιοκτήτη. Δημοσιογράφοι φερέφωνα βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα και χωρίς ίχνος αιδούς απαγγέλλουν τις γραμμές του autocue. Πουλάνε τρόμο, πανικό, πληρωμένη κρητική, κατευθύνουν την αποβλακωμένη κοινή γνώμη που άγεται και φέρεται σαν τα εξημερωμένα πρόβατα που είναι.

Εμείς οι πολίτες των δυτικών δημοκρατιών υποπέσαμε σε ένα τεράστιο ιστορικό σφάλμα. Θεωρήσαμε πως το σύνταγμα και το πολίτευμα είναι κατά κάποιο τρόπο αεροστεγή. Ανεπηρέαστα και αγνά. Πιστέψαμε ότι οι αγώνες των προγόνων μας μας κέρδισαν την δια βίου ελευθερία. Ότι η μόνη μας ευθύνη είναι κάθε μερικά χρόνια να αντικαθιστούμε τα σκιάχτρα στους αχυρένιους θρόνους τους και μετά να επιστρέφουμε στη βολή μας. Αδιάφοροι και φοβισμένοι. Να επιστρέφουμε πειθήνια στα κελιά μας προσέχοντας μην κάνουμε πολύ θόρυβο με τις αλυσίδες μας και ξυπνήσουμε από τον λήθαργο μας.

Οι σύγχρονοι τύραννοι, σε αντίθεση με εμάς, είναι καλοί μελετητές της ιστορίας. Γνωρίζουν ότι ο καλύτερος τρόπος για να επιβάλεις τη νέα αυτοκρατορία δεν είναι να αφαιρέσεις με τη βία την ελευθερία των ανθρώπων. Ο επιστημονικός τρόπος είναι να τους κάνεις να την παραδώσουν ερήμην τους και αδιαμαρτύρητα.
"They who can give up essential liberty to obtain a little temporary safety deserve neither liberty nor safety."

- Benjamin Franklin -
Βλέπετε μέσα στην αγωνία μας να ανταποκριθούμε στα στημένα κοινωνικά πρότυπα, που καλούνται “φιλοδοξίες”, άρτια εκπαιδευμένοι να περιμένουμε κάποια φθηνή ανταμοιβή για την πειθήνια εκτέλεση των προσταγών του αφέντη μας, σαν άλλοι σκύλοι του Παβλόφ, ξεχάσαμε ότι η ελευθερία ποτέ δεν ήταν και ούτε θα είναι δωρεάν. Δεν έρχεται σαν προσφορά με το σύστημα που αποδεχόμαστε. Η δημοκρατία, σαν πολιτικό σύστημα, γεννήθηκε σαν ένας τρόπος οργάνωσης ελεύθερων ανθρώπων. Για να λειτουργεί σωστά απαιτεί ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ανθρώπους. Και εμείς δεν είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι. Είμαστε οι δούλοι του μετά – φασισμού.

Ζούμε κάτω από ένα παγκόσμιο τυραννικό καθεστώς. Ζούμε στον θρίαμβο του αληθινού φασισμού. Αυτό που δεν κατάφεραν μεγαλομανείς ιστορικές καρικατούρες το κατάφεραν μέσα από τις σκιές μια χούφτα άνθρωποι.
"Fascism should more appropriately be called Corporatism because it is a merger of state and corporate power."

- Benito Mussolini -
Πριν μερικές χιλιάδες χρόνια, σε αυτό το μικρό τόπο που τόσο περηφανευόμαστε ότι μας ανήκει, άναψε μια φλόγα στις καρδιές των ανθρώπων. Αυτή της ελευθερίας. Ελευθερίας από δοξασίες, από θεούς και δαίμονες, ελευθερίας από κάθε μορφή τυραννίας σωματικής και πνευματικής. Και η φλόγα αυτή απλώθηκε σαν πυρκαγιά στη Δύση για να μετουσιωθεί μετά από πολλούς αιώνες και ανυπολόγιστες θυσίες στα σύγχρονα ελεύθερα δημοκρατικά κράτη.

Μόνο που αυτή η μεγαλειώδης ιδέα έρχεται με μια μικρή προϋπόθεση. Πρέπει να ΘΕΛΕΙΣ να είσαι ελεύθερος και πρέπει να ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΣ γι' αυτό.

Δεν ζούμε σε δημοκρατίες πλέον. Και εφόσον αυτή η συνθήκη έχει καταπατηθεί οφείλουμε να ακολουθήσουμε αυτό που με σωφροσύνη προέβλεψαν οι συντάκτες των συνταγμάτων των χωρών μας. Ότι οι πολίτες μιας χώρας οφείλουν να προστατέψουν την ελευθερία τους και το σύνταγμα απέναντι σε κάθε μορφή τυραννικής κυβέρνησης που προσπαθεί να το υποσκάψει και να σφετεριστεί την ελευθερία τους. Με κάθε μέσο και με οποιοδήποτε κόστος.
"When the people fear the government there is tyranny, when the government fears the people there is liberty."

- Thomas Jefferson -
Η διάρκεια των ζωών όλων μας δεν είναι παρά μια μικρή παύση στην Ιστορία του είδους μας που γράφεται αδιάκοπα. Αυτό που θα μείνει είναι τα έργα μας. Με αυτά θα κριθούμε. Το ερώτημα ποτέ δεν ήταν πιο απλό. Είσαι ελεύθερος άνθρωπος ή δούλος;

Και η πένα της ιστορίας γράφει ακόμη...

3 σχόλια:

  1. Post εποχής Blaze.gr. Keep on

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παναής2:16 π.μ.

    Thank God,for invisible chains.
    The biggest invention of corporatism.
    Excellent post,my main man !
    Keep on trucking,indeed !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παναής12:21 μ.μ.

    Just to clarify my previous post...
    It's horrible that they're trying
    to enslave us all,...but with the
    chains being invisible,the pain
    and the embarrassment lessen a bit!

    So,thank God,for that!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.